zondag 30 september 2012

Parijs, Disco & Tijgers

De eerste twee hebben te maken met het feit dat Nina een tiener is geworden en de laatste is een super verassing.
Sinds mei hebben we een nieuwe traditie in het leven geroepen, als je 10 word mag je met papa en mama een weekend weg. Dat mocht Nina dus nu en straks Bowie en Mick ook.
Na lang twijfelen tussen Rome en Parijs werd het toch de laatste.
Vorige week vrijdag vertrokken we en we hebben een supergaaf druk weekend gehad.
Wat hebben we veel gedaan, het uitgangspunt was de Mona Lisa, want die een keer zien staat al jaren op Nina's verlanglijst.
Dus eerste op naar het Louvre, erg indrukwekkend allemaal, Nina genoot van de schilderijen en alle andere oude schatten.
Je zou het misschien zo niet zeggen, maar Nina is echt wel een beetje een kunst en cultuurfreak.
Maar toen ze s'middags op de Champs-Élysées stond kwam het shop meisje in haar weer naar boven.
Ook nog de Notre Dame bewondert en daarna naar de Eifeltoren net op het moment dat de schemering overging naar donker mochten we naar boven en gingen de lampjes aan, magisch!
Zondags nog naar de Sacre Coeur en een mooie tekening laten maken bij de artiesten in Montmarte.
Nog een keer naar de Eifeltoren om afscheid te nemen en toen weer naar huis.
Nina bij het Louvre
Samen bij de Eifeltoren


Afgelopen vrijdag ging ons meisje voor de eerste keer naar de disco....ok de tienerdisco....op de hoek van de straat, maar toch.
Voor ons en voor Nina vast ook voelt het toch weer als een overwinning.
Helemaal opgetut vertrok ze, ik moest haar wel wat eerder op halen want door de drukte en het lawaai was het toch wel vermoeiend maar genoten heeft ze, volgende maand weer!


Een paar weken geleden kwam ik op het internet een bericht tegen dat er 3 tijgertjes waren geboren
in Cirus Belly Wien.
Ik trok de stoute schoenen aan en stuurde ze een berichtje waarin ik kort uitlegde dat Nina helemaal
gek was van tijgers.
Ergens om vragen blijft nog steeds erg moeilijk maar voor Nina wilde ik dat natuurlijk wel doen.
Omdat ik wist dat Make a Wish al heel veel had geprobeerd om Nina met tijgers te laten knuffelen
had ik eigenlijk niet verwacht dat dat kon en dat was mijn vraag daarom ook niet.
Mijn vraag was of ze een keer de tijgertjes van dichtbij mocht bekijken.
Ik was dan ook zo verbaasd en blij en ontroerd dat ik al snel een mailtje terugkreeg met het nieuws dat ze niet alleen mocht komen kijken maar ze ook mocht knuffelen. Wauw, wie had dat verwacht!
Gisteren was het zover de tijgertjes waren 5 weken oud genoeg om mee te knuffelen.
We werden hartelijk ontvangen door Saskia van Belly Wien die Nina naar de tijgertjes bracht.
Eerst mocht Nina met een tijgertje in de piste spelen en nadat mamatijger naar de andere kooi was geleid mocht Nina onder toeziend oog van Mama met de 3 tijgertjes spelen.
Het is niet te beschrijven wat het met je doet om Nina,s gezicht te zien. Zo stralend!!!
Daarna mochten we de geweldige show van Belly Wien bekijken, wat een feest een spetterende show
met natuurlijk de show met 4 grote tijgers als hoogtepunt.
Nina heeft er nu wel weer een nieuwe liefde bij sinds ze de mascotte van het circus Giraf Kenay
een wortel mocht geven is ze helemaal verliefd.
Wat een mooie middag en wat zijn we Belly Wien dankbaar dat ze  dit mogelijk hebben
 gemaakt!
 
 
 
 
 
                                                Zo ziet gelukkig er uit !!!!!
Liefs Marcha






zondag 16 september 2012

Kermis in Mill

Dit weekend is het kermis in Mill, iets waar de kinderen zich al weken op verheugen.
We vieren ook een beetje het einde van een prachtige zomer.
Wat hebben we veel gedaan en wat hebben we genoten, van het weer, van vrienden en van elkaar.
Na het weekje Renesse zijn we vertrokken naar Spanje en hebben daar flink wat vitamine's
opgeslurpt.
Nina is in de vakantie zo hard vooruit gegaan, ze kan steeds meer en word ook steeds zelfstandiger.
Best even wennen om haar hand, die zolang in de mijne heeft gelegen weer los te laten.
Maar ook heel mooi om te mogen zien hoe stoer ze dit doet, ik ben zo trots op haar.
Dit is waar we zolang naar hebben verlangd...
Nina weer gewoon Nina.
Ze geniet, lacht, vorige week stond de oprit vol met fietsen en het huis vol met lachende
rennende kinderen.
Precies zoals ik me ons huis ooit had voorgesteld toen we hier 5 jaar geleden kwamen wonen.

Ondanks dat het zo goed gaat met Nina zijn we nog steeds verbonden met het ziekenhuis,
de kuren gaan gelukkig nog steeds goed maar ze moet regelmatig voor controles naar Nijmegen.
Een paar weken geleden heeft Nina weer een scan gehad.
Die liet zien dat de tumor op het moment weinig in grote toeneemt. Positief  nieuws dus,
of dit direct door de chemokuren komt is nog niet te zeggen daar is nog wat meer tijd voor nodig.
De oncoloog ziet ook duidelijk dat Nina goed vooruit gaat en dat maakt het voor Nina dus ook
makkelijker om aan het "gewone" leven deel te nemen


Lekker zelf zonder papa en mama maar met vriendinnen naar de kermis.
Zaterdagavond had Nina de hele klas uitgenodigd om naar de kermis te komen om iets te onthullen.
Op de cakewalk die afgelopen winter een nieuw front heeft gekregen staat een portret van Nina geschilderd.
Het is zo mooi en Nina is zo trots dat ze het graag aan iedereen wil laten zien...en terecht!