Buiten regent het pijpestelen, binnen regent het plasjes

Door de spoeling krijgt Nina per uur ong een glas water drinken, dat houdt dus in dat we iets vaker naar het toilet gaan dan anders. Omdat dit nu een heel ritueel is zijn we dus een groot deel van de dag en nacht bezig met toiletbezoekjes. Helaas is dat nu niet je bed uit en rennen, je moet om te beginnen je een wegbanen door alle draadjes die aan Nina verbonden zijn, dan opzoek naar een po. Plasje doen waarbij je op moet letten voor rondspetterende druppels. Handen wassen van mij en van Nina. Weer opassen voor de draadjes en de po naar de vuile dienst brengen. Klinkt simpel maar geloof me het is een heel gedoe en wil ik het helemaal goed doen moet ik daarbij ook nog handschoenen aan trekken. Het is namelijk niet de bedoeling dat ik een paar Chemo Caspers binnen krijg.
Na eindelijk gewent te zijn aan het plasritme beginnen we aan de volgende opgave het chemodrankje dat ze dagelijks krijgt naar binnen zien te werken. Na ongeveer een uurtje samen met de pedagoge proberen, waarbij Nina echt heel erg haar best doet moeten we tot de conclusie komen dat dat niet gaat lukken. Het is gewoon te vies, ik kan het natuurlijk niet proeven maar ik geloog onze dappere dodo op haar woord. De verpleegkundige neemt contact op met de apotheek om uit ze zoeken of het goedje ook in een capsule kan, maar dat gaat hem helaas niet worden. Zo komt het dat aanhet eind van de dag Nina toch nog onverwacht snel al een sonde moet, dit is de enige manier die overblijft om haar de medicijnen toe te dienen. Nou dat gingen we wel even doen, maar dat viel even tegen na veel kokhalsen en spugen zat het ding er eindelijk in. Heel erg vervelend voor Nina en voor het eerst was ze ook even echt heel erg verdrietig. Volgens de verpleegkundige moet ze snel wennen aan het vervelende gevoel in haar keel, nou ik hoop het voor je meisje. Nina moest na het inbrengen van de sonde nog veel braken en we dachten even dathet door de chemo kwam. Maar in de loop van de avond zakte dat weer en ging ze lekker slapen. Dus eigenlijk nog steeds niet ziek van de chemo.
Hopenlijk mogen we morgen ons dappere meisje weer mee naar Mill nemen.
Groetjes Marcha

De eerste chemo
Nou hier ben ik dan, ik ga me ook aan het bloggen wagen. Om verschillende redenen, maar vooral om iedereen die met ons meeleeft op de hoogte te houden. Ik zal proberen om me regelmatig te melden, zeker al er iets nieuws te melden is. Maar of dat gaat lukken.....time will tell!!!!!!
Na twee heerlijke weken in Italie mochten we ons 7 juli weer melden bij het ziekenhuis voor een mri scan. De volgende dag kregen we de uitslag en dat was eindelijk goed nieuws er is niets meer te zien.We zijn zo blij we zijn er natuurlijk nog lang niet maar nu gaan we toch met een ander gevoel aan de chemokuren beginnen. Wat ze allemaal met ons meisje doen is niet voor niks!
We stonden in de week van 12 juli ingepland voor het plaatsen van een pac (port-a-cath). Dat is een kastje wat onder de huuid wordt geplaatst en wat gebruikt wordt voor het toedienen van medicijnen of chemo of voor de afname van bloed. Nu hoeft ze niet meer ieder keer geprikt te worden. Maandag werden we gebeld dat we dinsdagochtend werden verwacht op het ziekenhuis.Dinsdag middag is de pac geplaats dus dat ging allemaal supersnel. De operatie is goed gegaan en Nina heeft er weinig last van gehad. We kregen een mooi kamertje nu niet op het "strand" maar op de afdeling ertegenover de "zee". Hier hebben ze ook superlieve zusters die goed voor Nina zorgen.
Vanmiddag heeft Nina haar eerste chemokuur gehad ze krijgt 1 kuur oraal toegedient die ze gedurende 21 dagen 1 x per dag ook thuis moet innemen en 1kuur krijgt ze via haar pac toegedient die moet 6 uur lopen en daarna nog een zak met een soort zout oplossing om te spoelen. Die zorgt ervoor dat alle Chemo Caspertjes die hun werk gedaan hebben Nina's lichaam zo snel mogelijk weer verlaat. Ove 4 weken herhaalt dit schema zich nog een keer, en dan nog een keer over 8 weken en dan zijn we inmiddels 3 mnd verder en beginnen er weer andere kuren. In totaal moet Nina minstens een jaar kuren, dit kan langer duren want er wordt telkens pas met de volgende chemokuur begonnen als Nina weer helemaal opgeknapt is.De eerste chemokuur zit er nu net helemaal in en het is eigenlijk helemaal goed gegaan. Ze zou de eerste 24 uur nog misselijk kunnen worden, dus dat is nog even afwachten. Wat heeft Nina het weer goed gedaan. Bas en ik zijn zo trots op haar!!
Als alles goed gaat dan mogen we vrijdag weer naar huis, waar het afwachten gaat beginnen, heel erg spannend.Jullie horen het wel weer.
Marcha
Geschreven: 10:34, 7/14/2010 door marcha