Posts tonen met het label kanjerketting. Alle posts tonen
Posts tonen met het label kanjerketting. Alle posts tonen

donderdag 24 oktober 2013

Kanjerketting

Bij het afscheid van Nina is er gecollecteerd voor de Kanjerketting.
We hebben haar zelf het goede doel laten kiezen, ze was meteen heel zeker, het moest de Kanjerketting worden. Iedere kraal die Nina kreeg tijdens de behandelingen
was er één teveel. Maar wat was ze trots op haar ketting, elke kraal werd bijgehouden en aan haar ketting geregen.
Het verteld haar hele, ongelofelijke verhaal.....vanaf de eerste opname, tot de kraal die aangaf dat ze kraal was met de behandelingen...de start van de nieuwe behandelingen en uiteindelijk de allerlaatse
kraal.

Ongeveer 2 maanden geleden hebben we een eindgesprek gehad in het UMC St Radboud met Nina's behandeld artsen.
Het was een moeilijk emotioneel gesprek, terwijl het zo fijn was om iedereen die zo hard met ons gevochten heeft weer te zien. Aan het einde van het gesprek kregen we van Dr Gidding een doosje met 2 kralen overhandigt.
Als een kind overleden is kun je kiezen tussen een vlinderkraal of een hartjeskraal.
Die keus was voor ons makkelijk gemaakt, het moest natuurlijk een hartje worden.
Nina was dol op harten, op de betekenis ervan. Ze omringde zich op allerlei manieren met harten.
Ze heeft heel erg veel harten geraakt....en ze zal voor altijd in onze harten blijven.
Dat weet ik zeker!
De keuze voor de kraal was dus makkelijk, de laatste kraal aan de ketting rijgen...niet.
Hij ligt nog steeds mooi te zijn in het doosje, het voelt als een bevestiging als ik de kraal eraan zou rijgen.
De bevestiging van het einde....iets wat ik nog steeds niet kan..of misschien wel niet wil...geloven.


Er is een ongelofelijk goed bedrag gedoneerd voor de Kanjerketting, bijna 1500 euro.
Dat stelt ons in staat om namens Nina voor 3 jaar een kraal doneren, het zal duidelijk zijn welke kraal dat is geworden .
Dat Nina goed heeft gekozen stond voor ons al vast maar werd voor mij nog eens duidelijk tijdens de afhandeling voor de adoptie van de kraal.
De kraal van onze keuze was al "bezet", ik heb aangegeven dat het hartje veel voor ons betekende en of ze mee konden denken aan een oplossing.
Ik kreeg al snel een bericht terug, er was overlegd en ze vonden dat Nina toch bij de hartjeskraal vermeld most worden.

Er zijn zoveel goede doelen die steun kunnen gebruiken, financieel of in een andere vorm.
Ik kan jullie verzekeren dat elk goed doel veel kan beteken voor kinderen met kanker.
Ik ken de verhalen van geld dat aan de strijkstok blijft hangen, maar voordat je dat als excuus gebruikt om dan maar niks te geven...vraag jezelf dan af wat er gebeurd als niemand niks meer geeft of steunt.
En sta je niet meer achter een doel omdat het even slecht in de publiciteit komt...dan zijn er nog genoeg andere, kleinere organisaties die jullie hulp goed kunnen gebruik.
Wij blijven in elk geval actief zoveel mogelijk doelen ondersteunen, Bas heeft zijn zakelijke relaties
gevraagd om geld over te maken naar Kika. Hier is ook goed gehoor aan gegeven, er is in totaal voor
3500 euro overgemaakt.
Bowie heeft het ambassadeursschap voor Stichting Opkikker van Nina overgenomen.
Hij vind het ook bijzonder en fijn om iets te kunnen beteken. Hij helpt nu mee om loten te verkopen.

Namens Nina, Bedankt! X



vrijdag 16 juli 2010

En we gaan nog niet naar huis......

Nou daar zitten we dan, nog steeds in het ziekenhuis. De sonde die we bij voorbaat al vervloekte heeft er voorgezorgd dat we nog wat langer hier gaan blijven. Nina eet drinkt en praat er spontaan niet meer van, niet uit een soort van protest maar ze lijkt er echt veel last van te hebben. Als ze slikt dan blijft ze braakneigingen krijgen, heel vervelend om te zien maar natuurlijk nog veel vervelender voor Nina. Waar ze tot nu toe nog altijd zo positief is gebleven en al het gefrutsel aan haar lichaam goed onderging lijkt ze nu even geen lichtpuntje meer te zien. Maar dat kont vast wel weer goed, het heeft alleen deze keer wat meer tijd nodig. Opa en oma waren er vanmiddag en hebben haar wat opgevrolijkt.

Waarom vinden Bas en ik die sonde nu zo vervelend...waarschijnlijk kan iedereen zelf ook wel bedenken dat het geen fijn gevoel is dat je een slangetje in je keel hebt zitten. Maar daar naast hoeft je in een klap aan niemand meer uit te leggen wat je dochter mankeert. Een kindje met een kaal hoofd en een sonde, dan is alles wel meteen duidelijk. Maar nu we eenmaal over die drempel heen zijn zie ik de voordelen er natuurlijk ook wel ervan in. De strijd om het eten hoef ik nu niet meer met haar te voeren, want vanaf nu kan ze niet meer alleen haar medicijnen door de sonde krijgen maar ook haar voeding. En doordat ik nu niet meer zoveel tijd kwijt ben om Nina te laten eten (en geloof me dat was soms een strijd) hebben we meer tijd over voor leuke dingen. Ze mag er zelf nog wel bij eten maar nu alleen nog wat ze lekker vind, en niet omdat het moet.

Dit was weer een flinke hobbel (zeg maar een berg) maar we zijn er weer over heen en over een paar dagen weet je weer niet beter.

Iedereen heeft toch wel eens een hobbel waar hij over heen moet denk ik maar. alleen zitten er nu wel erg veel bulten op ons pad!!!!!

We hebben vandaag ook nog iets leuks gedaan. Nina mocht als beloning zelf kralen maken voor haar Kanjerketting ( die nu trouwens in rap tempo langer wordt) dus dat was heel bijzonder. Ze zijn heel mooi kleurig geworden en ze heeft er nu ook meteen een nieuwe hobby bij!!

Dadelijk komt Bas, kan ik lekker een hapje gaan eten en dan samen in bed naar popstars kijken.
Bijna net alsof je thuis bent.

Tot de volgende keer
http://www.vokk.nl/website/ned/wat_doen_wij/kanjerketting/index.html