High Tea

Nina mocht donderdag weer naar huis, dit was onze langste opname in het ziekenhuis sinds de operatie.
Het waren erg zware dagen, voor Nina maar ook voor ons.
 Bowie moest ons lang missen en werd zelf ook nog ziek, er werd goed voor hem gezorgd maar het doet pijn  om er niet voor hem te kunnen zijn als hij ons nodig heeft.
 Bas moest van hot naar haar rennen  en werd ook nog ziek. Ik bleef gelukkig wel op de been maar het was erg zwaar om Nina 24 uur per dag te zien vechten. Lichamelijk had ze niets meer bij te zetten en mentaal zat ze er ook doorheen.
Ze was lang er verdrietig en boos, en wou geen contact met vriendjes of familie. Hoe ze zoveel heeft kunnen doorstaan zonder boos te worden is me een raadsel maar deze week was er geen houden meer aan.
Hier zal ze ook zelf uit moeten komen, het kost moeite om haar met rust te laten want Nina wil niet echt ergens over praten en dat hebben we maar te respecteren.

Gelukkig weet ik dat het ook weer snel kan omdraaien en  was dit ook nu weer het geval, opeens was het een stralende zaterdagochtend, Nina is blij en voelt zich goed en onze surprise zat er aan te komen.
De vervelende tijd ligt weer achter ons en we hebben vanmiddag heerlijk genoten van alle verwennerijen en lieve mensen om ons heen.
Als er een ding is wat we het afgelopen jaar hebben geleerd is het wel dat vriendschappen, hulp en medeleven soms uit een onverwachte hoek komt.
Voor iedereen die ons een fijne middag heeft willen geven, jullie missie is geslaagd.

*Bedankt lieve vrienden en familie, zonder jullie was het veel zwaarder geweest, jullie maken het verschil.

*Bedankt alle lieve mensen van de kinderafdeling van het Maasziekenhuis, wat een geweldig team , jullie maken ons sterk door ons het gevoel te geven dat het elke keer weer goed komt!!

*Bedankt Privacon, Geert en Henk trading, Kikakeekies en Bloemen van Brigitte,
  Geweldig dat jullie dit belangeloos voor ons hebben gedaan.

*Bedankt voor iedereen die aan Nina en ons denkt.

Lekkers van Millies http://www.milliesthuiskeuken.nl/

Bloemen van Brigitte en een zachte Kikabeer voor Nina



De "hulptroepen"



Een supertaart van Kikakeekies http://www.kikakeekies.nl/



Zonde om aan te snijden, het weekend kijken we er nog naar aan dan gaan we hem maandag op school samen lekker op smikkelen!!



Made by Nina

Wij kunnen er weer tegen aan!!!

Liefs Marcha

What a week....

Vorige week 3 afspraken af moeten zeggen, één is er door gegaan. Toch best knap...van die ene.

Vorige week donderdag zou Nina eigenlijk de vincristine krijgen, maar omdat ze weer last had van haar buik wou dr Gidding de kuur liever even uitstellen tot dinsdag de 23ste. Eigenlijk werd de buikpijn steeds minder en ging het steeds beter. Maar zondag ochtend werd Nina wakker met koorts, in tijd van anderhalf uur liep de koorts op en hebben we het ziekenhuis in Boxmeer gebeld. Daar mochten we gelukkig meteen naar toe komen want de koorts liep op en Nina werd steeds suffer ze kon haar ogen bijna niet meer open houden.
Het werd al snel duidelijk dat nina opgenomen zou worden dus de pac werd aangeprikt om bloed af te nemen en om eventueel medicatie te geven. Jopie heeft geholpen met de pac aanprikken en het ging eigenlijk supergoed.
Het bloedbeeld liet zien dat haar waardes laag waren en de infectiewaardes waren iets verhoogt. Zondag kreeg ze meteen 2 transfusies 1 voor de witte en 1 voor de rode bloedplaatjes.
Dinsdag kregen we de uitslag van de bloedkweek, er zat een bacterie in Nina's bloed we moesten nog even wachten om wat voor een bacterie het precies ging om de juiste behandeling te kunnen geven.
Nina ging gelukkig met de dag vooruit ze had allen woensdag nog een extra transfusie voor de trombo's nodig.
Vandaag was de uitslag binnen het gaat om een bacterie die goed te behandelen is en ze heeft hiervoor maar 1 x per dag antibiotica nodig. Dat houd dus in dat we moregen naar huis kunnen en zaterdag en zondag nog een uurtje terug moeten voor de antibiotica.

Het was weer een zware week en onze eerste opname in het Maasziekenhuis. klinkt misschien raar om over een ziekhuis te zeggen maar het was wel fijn om hier te zijn. Nina lag in isolatie ze mocht haar kamertje dus niet af maar we hebben ons eigenlijk toch wel vermaakt mede dankzij alle lieve verpleging hier.

Jopie was hier om Nina te steunen

                                                          

                                                       Nina heeft haar schoen gezet

                                   Souza was op bezoek en heeft pret gemaakt met Nina

              We hebben leren skypen, dus komop iedereen, allemaal aanmelden bij skype om
                           gratis met Nina videoberichten te versturen!!!!

                                             Op de ramen schilderen, het kan hier allemaal.

Opa en oma waren ook in de buurt dat was ook fijn voor mij ivm de catering ;-). En Ingrid kwam ook regelmatig binnenwippen. Bowie kon ook snel even langs komen dat gaat net wat makkelijker.
Meester Mari was ook nog op bezoek geweest want ze miste hem zo erg!!
Van de pm waren er 2 mensen aanwezig Miriam en Lisanne (een stagiaire) die hebben eigenlijk de hele dag door met Nina gespeeld en zo kon ik ook nog eens lekker even het ziekenhuis uit. We hebben van hun ook leren skypen en dat was echt leuk we hebben zelfs de hele klas gesproken via skype en konden Bowie goedemorgen en weltrusten wensen via de webcam. Dat houden we er zeker in.

Kom ik weer uit bij het begin van mijn verhaal we hebben inderdaad veel afspraken en uitjes moeten afzeggen Nina had deze week een kinderfeestje en de verjaardag van Opa waar ze niet bij kon zijn. Sinterklaas en de Mekkeravond gingen ook niet door. Maar dat komt straks wel weer dan gaan we alles dubbel en dwars inhalen.
Voorlopig heeft ons meisje weer hard gevochten en is weer opgeknapt. We mogen haar weer lekker mee naar huis nemen, en dat telt.........

Houdoe uut Boksmer




Jopie!!!!!!!!!!!!!!!!!!

En zo hobbelt de vakantie maar verder, nog 2 en een halve week en dan gaan ze weer naar school. Om eerlijk te zijn keek ik toch wel tegen de vakantie op 6 weken thuis zitten en weinig kunnen doen lijkt eindeloos lang maar het vliegt toch wel voorbij. Gelukkig kunnen we nog steeds dingen ondernemen en hebben we superlieve mensen om ons heen die af en toe de druk van de ketel halen door de kids even te ontvoeren.
Het enigste wat eigenlijk niet mee werkt is het weer, maar dat geldt natuurlijk voor iedereen die vakantie in dit kikkerlandje viert.
Normaal zou dit een grootdeel van je vakantie beheersen je staat s'morgens op en als het buiten druilerig is baal je, wij staan nu op en zijn blij dat Nina weer opgewekt wakker wordt en nog steeds lekker veel energie heeft. Rotweer, waar gaat het over.

Donderdag waren we weer in het Radboud voor 2de chemokuur. Het was een bliksem bezoekje deze keer. Vrijdag mochten we weer naar huis, we ontkomen er niet aan om een nachtje te blijven slapen. Eerst wordt Nina 2 uur gespoeld, dan volgt de chemokuur en moeten de chemo kaspers http://http//www.kinderkanker.nl/kindersite/ChemoKasperv4.htm hun werk gaan doen en daarna wordt er nog 18 uur gespoeld. En als er dan niets bijzonders is gebeurt zoals nu het geval was, dan kun je weer naar huis. Nou als ze allemaal zo gaan...................

Vorige week woensdag waren we voor het eerst sinds maart in het Maasziekenhuis dit ziekenhuis gaat nu meebehandelen. We kunnen hier terecht als Nina geprikt moet worden voor haar bloedbeeld maar infecties kunnen ze hier natuurlijk ook prima behandelen. Morgen gaan we hier weer naar toe om bloed te prikken en daarna zien we dr Koenen weer.
De laatste keer dat ik haar sprak staat nog in mijn geheugen gegrift, zij was degene die ons het slechte nieuws bracht.
Ben benieuwd wat ik morgen voel als ik haar zie.....
Maar morgen is er ook een lichtpuntje, Nina ziet haar grote liefde weer, de reden waarom ze eigenlijk alleen nog maar naar het ziekenhuis in Boxmeer wil, ze is vanaf vorige week al aan het vragen wanneer we weer naar het Maaszieken huis gaan, ze vertelt het tegen iedereen die het maar horen wil. Ze heeft vandaag zelfs nog een mooi schilderij voor hem gemaakt.... en dat allemaal voor Jopie http://www.hartvannederland.nl/nederland/noord-brabant/2010/een-knuffel-van-jopie-verzacht-de-pijn/