5 jaar verder zijn we nu....
Zoveel verandert vanaf het moment dat we hoorden op die dag dat er een
tumor in je hoofd zat.
De wereld op zijn kop...nooit meer zorgeloos leven...geen sprookjes meer, niet meer
geloven in happy endings. Dat alles heeft kanker ons afgepakt, ons leven nooit meer hetzelfde.
We zijn nog steeds gelukkig...alleen dit geluk komt met pijn.
Alles...alles zou ik er voor geven om weer 5 jaar terug te gaan...het pad zou ik als het moest zo weer met je lopen...alleen met een andere afloop.
En natuurlijk weet ik dat iedereen een ander leven leefde 5 jaar geleden......iedereen maakt een reis...
niemand blijft hetzelfde.
Alleen is onze reis zwaar...en kwam de verandering zo snel.
En nu kan ik hier wel een heel verhaal gaan schrijven over de laatste 5 jaar over de pijn en het verdriet...en ook over de mooie dingen die er zijn gebeurt in die jaren, want die waren er.
Dat het ons veel mooie herinneringen heeft gegeven..dat het ons positief verandert heeft als mens.
Dat we kleinere dingen belangrijker vinden, dat we andere inzichten hebben gekregen ins ons leven en het leven en de mensen om ons heen.
Dat het ons "sterker" heeft gemaakt.
Maar ik wil geen mooie herinneringen.....ik wil jou.
Ik wil geen sterker mens zijn....liever was ik nog net zo naïef als vijf jaar geleden.
Een leven voor 30 maart 2010, en een leven na 30 maart 2010.
Voor altijd verandert...met een ding nog steeds hetzelfde.
De liefde die ik voel voor jou, mijn lieve meisje..toen... nu..voor altijd..
 |
| Nog onbezorgd genieten...hoe anders was het een paar weken later... |
