Nooit meer....

4 juli 2013
's Morgens vroeg om 9 uur, de allerlaatste keer dat ik je kon aanraken.
De allerlaatste keer dat ik naar je kon kijken.
En toen ging je kist dicht.
Je nooit meer kunnen ruiken.
Je nooit meer kunnen voelen.
Je nooit meer kunnen zien.

365 dagen lang heb ik elke dag opnieuw die deksel dicht gedaan.
365 dagen lang heb ik je elke dag opnieuw begraven.
365 dagen lang zonder jou.

Een jaar lang, alles één keer gedaan, meegemaakt zonder jou.
Maar voor ons verandert er niets.
Het betekent niet dat het gemis minder word.
Het betekent niet dat de pijn minder word, of dat "het" een
plaatsje krijgt.
Het betekent niet dat we nu...verder kunnen
Het betekent niet "je hebt altijd de herinneringen nog".

Het betekent dat we al 365 dagen herinneringen maken zonder haar,
en elke dag is een dag meer met herinneringen waar zij niet meer bij hoort.
Het betekent elke dag een dag verder weg van haar.
Het betekent dat de pijn elke dag meer word.
Het betekent elke dag beseffen dat ze echt nooit meer terugkomt.
Het betekent elke dag voelen dat je hier nooit aan kunt en wilt wennen.
Het betekent hard vechten, alleen weet je soms even niet meer waarvoor.
Het betekent haar lieve stem nooit meer Mama kunnen horen zeggen.
Het betekent soms even gewoon niet meer verder willen.
Het betekent dat we nog lang niet klaar zijn met rouwen.
Het betekent dat we haar missen, elke dag een stukje meer missen.
Gewoon zoveel missen.....