vrijdag 16 juli 2010

En we gaan nog niet naar huis......

Nou daar zitten we dan, nog steeds in het ziekenhuis. De sonde die we bij voorbaat al vervloekte heeft er voorgezorgd dat we nog wat langer hier gaan blijven. Nina eet drinkt en praat er spontaan niet meer van, niet uit een soort van protest maar ze lijkt er echt veel last van te hebben. Als ze slikt dan blijft ze braakneigingen krijgen, heel vervelend om te zien maar natuurlijk nog veel vervelender voor Nina. Waar ze tot nu toe nog altijd zo positief is gebleven en al het gefrutsel aan haar lichaam goed onderging lijkt ze nu even geen lichtpuntje meer te zien. Maar dat kont vast wel weer goed, het heeft alleen deze keer wat meer tijd nodig. Opa en oma waren er vanmiddag en hebben haar wat opgevrolijkt.

Waarom vinden Bas en ik die sonde nu zo vervelend...waarschijnlijk kan iedereen zelf ook wel bedenken dat het geen fijn gevoel is dat je een slangetje in je keel hebt zitten. Maar daar naast hoeft je in een klap aan niemand meer uit te leggen wat je dochter mankeert. Een kindje met een kaal hoofd en een sonde, dan is alles wel meteen duidelijk. Maar nu we eenmaal over die drempel heen zijn zie ik de voordelen er natuurlijk ook wel ervan in. De strijd om het eten hoef ik nu niet meer met haar te voeren, want vanaf nu kan ze niet meer alleen haar medicijnen door de sonde krijgen maar ook haar voeding. En doordat ik nu niet meer zoveel tijd kwijt ben om Nina te laten eten (en geloof me dat was soms een strijd) hebben we meer tijd over voor leuke dingen. Ze mag er zelf nog wel bij eten maar nu alleen nog wat ze lekker vind, en niet omdat het moet.

Dit was weer een flinke hobbel (zeg maar een berg) maar we zijn er weer over heen en over een paar dagen weet je weer niet beter.

Iedereen heeft toch wel eens een hobbel waar hij over heen moet denk ik maar. alleen zitten er nu wel erg veel bulten op ons pad!!!!!

We hebben vandaag ook nog iets leuks gedaan. Nina mocht als beloning zelf kralen maken voor haar Kanjerketting ( die nu trouwens in rap tempo langer wordt) dus dat was heel bijzonder. Ze zijn heel mooi kleurig geworden en ze heeft er nu ook meteen een nieuwe hobby bij!!

Dadelijk komt Bas, kan ik lekker een hapje gaan eten en dan samen in bed naar popstars kijken.
Bijna net alsof je thuis bent.

Tot de volgende keer
http://www.vokk.nl/website/ned/wat_doen_wij/kanjerketting/index.html

Geen opmerkingen:

Een reactie posten