Domburg

Bowie's verjaardag was een mooie dag, een echt feestje voor hem.
Hij heeft genoten van een fijne dag met veel bezoek en cadeautjes.
Wij hadden een dag met veel fijne mensen om ons heen, het was bijna goed....
bijna, jij was er niet.

De dag na Bowie's verjaardag vertrokken we voor een korte vakantie.
We hebben het er veel over gehad, wel gaan, niet gaan, waar naar toe.
Voor mij hoefde het niet zo zeer, ik vond de rust fijn en het voelde ook een klein beetje als wegvluchten.
Uiteindelijk om veel redenen toch besloten om weg te gaan, een van de redenen en voor mij misschien wel de belangrijkste, we moesten toch een keer gaan zonder jou.
Daarna kwam natuurlijk de vraag, waar gaat de reis heen. Naar een bekend plekje waar we samen ooit zo gelukkig waren...nee, dat gaat (nog) niet.
Uiteindelijk hebben we gekozen voor een vakantie in eigen land, vlakbij Renesse waar we dankzij stichting Gaandeweg een paar keer een hele mooie vakantie hebben gehad.
Het was een fijne week, voor Bowie hadden we zijn vriendje Levi meegenomen, die twee hebben zich prima samen vermaakt.
Voor Mick was het een week van ontdekken, zand aan je handen, lopen op het zand, spelen in de zoute zee en de golven.
Om de jongens zo te zien blijft genieten en dat maakt de vakantie mooi.
Maar ook heel pijnlijk om daar zonder jou te zijn, ik zie de fijne dingen die we nu samen niet meer kunnen doen.
Ik zie een meisje van jou leeftijd op een paard over het strand rijden...nog een van jou wensen.
Als ik met mijn 4 mannen op het terras zit zie ik alleen maar meisjes om me heen.
En jij bent er niet...je bent in mijn hart...in mijn gedachten...in mijn herinnering....maar dat is voor nu even niet genoeg.
Ik ben wel blij dat we zijn gegaan, dat we de moed hebben gehad om te gaan.
Ik heb mooie herinneringen en schatten voor je meegenomen, die breng ik binnenkort naar je toe, er moet nog even aan worden gewerkt.

Tijdens de vakantie zijn we ook nog heel even bij Belly Wien langs geweest, ze stonden ook in Zeeland. Het was heel fijn om weer bij jou tijgers te zijn, maar ook heel erg moeilijk.
Alle herinneringen van de laatste weken met jou kwamen als een film voorbij.
Ik ben nog bij Saskia in de kooi gegaan, ze hoefde geen riem om en ik mocht lekker met haar knuffelen.
Bang hoefde ik niet te zijn, want jij was er bij om op te passen dat er niets gebeurde...toch?

Vandaag was ik eindelijk weer bij jou, daar waar ik hoor, weer rust in mijn hart.
Wat ziet je plekje er mooi uit, zoveel nieuwe bloemen en cadeautjes.
Ik vind het fijn dat er zoveel mensen op je hebben gepast toen wij er niet waren.
Ik heb een doosje bij je gezet met een boekje erin waarin mensen hun gedachten voor jou op kunnen schrijven.
Het doet me goed om al die mooie lieve dingen te lezen en om te zien wie er allemaal bij je zijn geweest, het laat me zien dat je nog leeft....in de harten van heel veel mensen.

Een van de mooie dingen die bij Nina zijn achtergelaten is dit prachtige gedicht van
Theo Olthuis, straks ga ik in mijn  hoofd bij jou zijn XXX

                                  In je hoofd
                                  kun je alles.
                                  Fietsen naar de maan,
                                  boven op de wolken staan.
                                  Strelen met je handen los,
                                  lopen door een donker bos.
                                 Vechten als een tijger,
                                 dansen met een elf.
                                 Afscheid nemen
                                 zonder tranen,
                                 alles gaat vanzelf.