Veel boeken behandelen de dood van een geliefde, van ouders of van babytjes.
Weinig is te vinden over het verlies van een kind.
Wat me duidelijk is geworden is dat iedereen op een andere manier rouwt, ik herken dan ook niet veel in wat ik tegenkom.
Vaak lees ik en hoor ik..verdriet slijt...tijd heelt alle wonden, dat zal ook wel..
Maar ook dat het verdriet en gemis steeds groter word, dat herken ik ook.
Na Nina's begrafenis krabbelde ik weer op en ging het een tijdje goed, alsof je in een roes zat, ontkenning dus begrijp ik nu.
Nu zit het verdriet dieper en doet het meer pijn,het is niet zo dat ik wil dat het proces snel verloopt maar ik probeer het alleen te begrijpen.
Wat ik wel fijn en mooi vind om te zien is dat we durven door te gaan, en dat voelt goed.
Naast het enorme verdriet dat we hebben, durven we te lachen en we gaan niets uit de weg.
Afgelopen zaterdag precies 1 maand na Nina's overlijden ben ik met een lieve vriendin een avondje weggeweest.
Eerst bij Nina langs...verdriet, en daarna een hapje gaan eten...genoten.
Het was heerlijk om gewoon weer Marcha te zijn en te lachen, maar er was ook ruimte voor het verdriet. Mooi dat dat samen kan..en mag.
Ik vind het ook stoer dat de jongens gewoon doorgaan, Bowie heeft tenslotte vakantie en geniet daar ook met volle teugen van. Hij is ook niet bang om gewoon te doen waar hij zin in heeft en vraagt zich niet af of dat wel kan. Daarnaast is hij soms heel erg verdrietig en kruipt dan lekker bij me om te praten.
Aan ons nieuwe pad komt nooit een eind meer, het verdriet blijft altijd bij ons en we kunnen ook niet meer omdraaien en opnieuw beginnen. Dit pad hebben we ook niet kunnen kiezen...maar we durven het te bewandelen. En dat is goed!
Ik lees nu een aantal weken u blog...
BeantwoordenVerwijderenIk weet niet of u ooit over het boek kanjerguusje heeft gehoord, misschien is dat wel een boek waar u wat mee kan en waar u herkening in kan vinden.
Via kanjerguusje.nl kunt u een kijkje nemen.
Ik wens u nog heel veel sterkte met het verlies van Nina..
Gr Didi
Ook Baby s zijn kindjes, En weet je die ouders hebben niet mee mogen maken wat jullie wel hebben mee mogen maken,en dat ook heel graag hadden gewild. Daar waren hun wegen maar kort, en ook die van Nina is kort ook te kort.. Maar je hebt wel meerdere herinneringen , dan een ouder die met een baby,(hun kindje) die dat ook zo graag had gehad. Dus koester dat. en de pijn word ook eerst dieper, en Langzaam klim je weer omhoog. En de pijn word omgezet in ook iets kostbaars wat je ook weer gaat koesteren. Weet dat een Mens zo mooi en bijzonder is.. En het veel kan dragen,je bent zo sterk en zo krachtig.. Is voor nu misschien niet te snappen en te voelen maar toch is het zo... Ik wens jullie dan ook heel veel kracht toe...
BeantwoordenVerwijderenNet als vele anderen heb ik je blog gevolgd en meegeleefd met alle ups en downs, en uiteindelijk met tranen in mijn ogen over het afscheid gelezen. Misschien heb je iets aan het boekje "Vingerafdruk van verdriet", dat gaat over hoe elk rouwproces verschillend is, net als de vingerafdruk van iedereen. Alle kracht en sterkte toegewenst om deze weg af te leggen...
BeantwoordenVerwijderenEen tijdje geleden kregen wij het boek 'Rouwen in de tijd' een zoektocht in het landschap van afscheid en verlies van Marinus van den Berg cadeau. Geen idee of het iets voor je is. Persoonlijk heb ik er enkele waardevolle inzichten uit opgedaan waardoor ik sommige dingen nu beter begrijp en kan plaatsen. Tegelijk waren er stukken bij waar ik voor mijn gevoel weinig aan had.
BeantwoordenVerwijderenGroet, Jur vader van Marnix*
Voor mijn gevoel schrijf jij je eigen boek in je eigen beleving. Je hebt de gave om dicht bij jezelf te blijven.
BeantwoordenVerwijderenJe prachtige blog geeft weer hoe jij het beleeft, erg sterk ondanks het immense verlies van Nina.
Complimenten.
Heel veel sterkte.
Hoi Nina, afgelopen weekend waren wij in de provincie Zeeland en raad een wie we daar tegenkwamen? Jouw knuffeltijger Saska! We wilden natuurlijk wel zeker weten dat het jouw tijger was, dus direct maar even aan de clown gevraagd. Nou, we kunnen je verzekeren dat je daar nog niet vergeten bent Nina!
BeantwoordenVerwijderen