Elke dag..

3 weken geleden, heb jij jouw moment gekozen ...
2 weken geleden hebben we je begraven....
En het gemis word elke dag groter...

Er gebeurt nog elke dag veel, gelukkig weten veel lieve mensen ons nog steeds te vinden
en blijft de drempel laag. Ik was bang dat dat opeens op zou houden.
Dat vrienden en kennissen weg zouden blijf omdat ze niet wisten wat te zeggen, wat te doen.
Ik besef me dat het ook niet makkelijk is, er hoeft ook niet veel gezegd te worden maar alleen al dat ze er zijn bied me troost.

Manita, onze uitvaartbegeleidster en Suzanne de ritueelbegeleidster zijn ook nog langs geweest.
Met beide nog een waardevol nagesprek gehad over de uitvaart.
Wat hun ervaringen waren en de hoe wij de dag van de begrafenis van |Nina hebben ervaren.
Wat waren ze een waardevolle toevoeging in de laatste week dat Nina bij ons was, ze hebben ons veel uit handen genomen en zijn een grote steun voor ons geweest. Ze dachten met ons mee maar lieten ons het tempo bepalen en we hielden zelf de regie over Nina's afscheid.
Mede dankzij Manita en Suzanne is het een prachtige dag geworden waar ik nog elke dag met een fijn gevoel aan terug denk.

Dat gevoel word nu nog extra ondersteund.
Tijdens de dienst en de begrafenis zijn er veel foto's gemaakt door Monique van http://www.hejafotografie.nl. Van te voren hadden we met haar onze wensen besproken
en op de dag zelf was zij op de achtergrond aanwezig.
Ze heeft ontzettend veel prachtige foto's gemaakt die ze voor ons heeft verwerkt in een fotoboek.
Wat ben ik hier blij mee, Nina's afscheid is voor altijd op een bijzondere manier vastgelegd.
We kunnen de foto's eindeloos bekijken om het gevoel van die dag terug te krijgen en we kunnen Bowie en Mick altijd laten zien hoe die dag verlopen is en wat hun aandeel was.
En komt er een tijd dat het teveel pijn doet dan hoeven we er ook niet meer naar te kijken.

De laatste 2 weken ben ik elke dag bij Nina geweest, op 2 dagen na.
Het doet me goed om te zien dat iedereen niet alleen onze deur weet te vinden maar dat
ook veel kinderen, ouders en vrienden nog naar Nina gaan.
Haar plekje ziet er ook nog steeds zo mooi uit. Sommige bloemen staan nog echt heel erg mooi en er komen ook dagelijks andere verrassingen bij.
Ik heb bij Nina ook een boekje gelegd waarin je je gedachtes voor Nina kunt opschrijven.
Het is hartverwarmend om die schrijfsels te lezen.
Jouw plekje word ook een beetje ons plekje...mis je....mis je zoveel dat het pijn doet.

Saskia nam als laatste afscheid bij Nina

Saskia houd wacht bij Nina

Bloemetjes werden gestrooid voor Nina

Zwevende bellen,
roze en blauw,
ik stuur ze naar boven,
ik stuur ze naar jou.
Glanzend en dansend,
helder als dauw,
tot in de wolken,
vol liefde, voor jou.