Alleen nog maar regen..

Weer een dag voorbij..dichterbij het afscheid....weer een dag verder van wat ooit was.
Herinneringen van ontelbare mooie momenten, vermengt met de angst van het onvermijdelijke
loslaten.
Lang was er hoop, nu alleen nog maar verdriet.
Lang hebben we onszelf vertelde dat het geluk voor altijd zou duren, een manier om staande
te blijven tegen beter weten in.
Nu is er alleen nog maar de realiteit, we kunnen ons er niet meer voor verstoppen...we gaan ons meisje verliezen...
Bij Bowie is er nu ook het besef, en hij heeft verdriet, ontzettend veel verdriet.
Bas en ik zijn er natuurlijk voor hem we praten met hem, en hij praat gelukkig ook met ons
maar naast onze eigen pijn is het  moeilijkste dat we zijn verdriet niet kunnen wegnemen.
Nina slaapt, het contact is steeds minder, maar wat zijn we dankbaar...ons meisje heeft nog steeds geen pijn.

We hebben gedanst in de regen...gelachen, gefeest, en immens genoten ...
maar nu is er alleen nog regen