Een leven zonder jou...

Een leven zonder jouw....maar nu nog even niet.
Tot donderdag zijn we nog met zijn vijven, je bent nu nog bij ons, we zijn nog compleet.
Jouw dood maakt me stil van binnen, maar ik ben zo gelukkig dat je er nog bent.
Het is een heel onwerkelijk gevoel, het is denk ik het uitstellen van het onvermijdelijke afscheid.
We moeten ook nog zoveel regelen, terwijl we al zo veel hebben gedaan en al je wensen kenden.
Ik kan me niet indenken hoe het voelt voor ouders die plotseling hun kind verliezen en in een paar dagen tijd alles moeten regelen.

We praten veel over je, ik praat veel tegen je en met je.
Je bent zo mooi, je ziet er uit als een prinsesje met een glimlach op haar gezicht, heel sereen.
Je moet wel gelukkig zijn, daar waar je bent nu.
Vandaag heb ik het in de kamer waar je nu ligt gezellig gemaakt voor je, je tijgers , geurkaarsjes
en bloemen om je heen.
Al onze herinneringen hebben een mooi plekje bij je gekregen.
Bowie vind het ook een fijn plekje, hij is vaak bij je, kijkt even tv of zit op zijn laptop bij je te spelen.
Voor hem ben je er gewoon nog, hij kan denk ik ook nog niet overzien wat het voor hem betekent om je dadelijk te moeten missen.

Ik wel meisje...en ik ben zo bang dat ik dadelijk niet zonder je kan
XXX Mama

Zo mooi was je
Zo mooi ben je
Eindeloos geluk wensten we je

Wensen we je nog