Waarom niet!

1 dag, 3 uur en 27 min zonder ons meisje...

Vandaag een dag met een traan en een lach....
Hoe kan het dat als je denkt dat je niet dieper kan vallen, toch weer op kan staan.
Op het moment dat je denkt dat je niet meer kunt,  voel je alle alle liefde van iedereen die ons steunt en je gaat weer.
Op weg naar het allerlaatste stukje met jou...om jou een afscheid te geven wat bij je past, wat je verdient. Daar hebben we nog kracht voor nodig...en dat gaat ons lukken.
Samen met jou...je was er vandaag.
Op al mijn vragen gaf je antwoord....kunnen we wel naar het circus...is dit wel het moment..
daar was jouw stem "waarom niet!" Dat zou je gezegd hebben..waarom niet...
En weet je meisje je hebt nog gelijk ook.
Vanochtend zijn we naar school gegaan, om bij iedereen te zijn die zo om jou geeft, jouw plekje war je je veilig genoeg voelde om te zijn wie je bent.
En wat was dat fijn, om samen met jou vriendjes en de vriendjes van Bowie ons verdriet delen.

s Middags gingen we naar het circus Belly Wien....... waarom niet...het was een eerbetoon aan jou dan horen wij daar toch te zijn, wat zou je genoten hebben.
We hebben gelachen, het voelde verward. Mag ik al lachen...waarom niet?
We hebben ook gehuild, toen jouw tijgers er waren en toen het circus 1 minuut stilte vroeg..voor jou.
Mijn lief meisje als ik iets van je heb geleerd...dan is het dat we zoveel meer kracht bezitten dan we weten.... en dat alles kan en mag...

Ik mis je...eindeloos...