Soms zijn het ook kleine dingen waarin het besef komt dat straks alles anders zal zijn.
Who am i....nou wat dacht je van Nina's eigen lieve knuffeltijger|! |
Bowie had een schitterend rapport. Hij is het afgelopen jaar goed vooruit gegaan en ondanks
alles lijkt hij echt goed in zijn vel te zitten. En dat is nu dus ook duidelijk af te lezen aan de
prestaties die hij op school levert. Ben zo trots op mijn stoere, lieve jongen.
Nina is de laatste 2 maanden weinig naar school geweest maar daarvoor miste ze bijna geen lessen
dus daar heeft ze natuurlijk ook een rapport voor verdiend.
En ook al weer een superrapport, en dan komt het besef....dit ishet.... Nina heeft zoveel mogelijkheden en nooit meer de kans om het waar te maken...om te laten zien hoeveel dat kleine lieve meisje in haar mars had. Want ondanks haar beperkingen had ze zich staande gehouden op de Havo...dat is een ding dat ik zeker weet.
Ik had het haar zo gegund dat ze nog een stukje van de brugklasperiode had mogen meemaken,
maar er zouden ook veel moeilijke momenten zijn geweest.
Daarom ben ik ook blij dat ze nu een Kameleonnetje blijft.
Vandaag wilden we er even uit met Bowie. op de fiets...voor iedereen die ons een beetje kent weet dat dat al uniek is. Maar het was heel leuk en met veel stops tussendoor, eerst bij Tongelaar en daarna bij Effe Pauze was het best te doen. Voor herhaling vatbaar dus meteen wat fietsroute kaartjes meegenomen.
En terwijl je daar met je jongens fiets, Bowie naast me en Mick voorop. komt daar plots weer dat besef.
Dat je iets mis....en dat het straks zo voor altijd zal zijn....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten